به گزارش «قدس آنلاین» به نقل از روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، محمدمهدی دادگو، محمدرضا تخت‌کشیان، شهرام اسدی، محمدرضا هنرمند، اکبر نبوی، ایرج رامین‌فر و رویا نونهالی، داوران بخش سودای سیمرغ سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر در آستانه اختتامیه این جشنواره بیانیه‌ای بدین شرح صادر کردند:
۱-هیأت داوران با متوسط ربع قرن افتخار حضور در عرصه سینمای ملی علیرغم سابقه پر تنش نقدها، بداخلاقی‌ها و ناروایی‌ها نسبت به داوران دوره های پیشین، پیشنهاد دبیر محترم جشنواره را برای انجام این امر خطیر پذیرفت و با اذعان به دشواری کار که نهفته در امر داوری است، متکی به شناخت وضعیت خاص سینمای کشور با اعتقاد و اطمینان و همراهی و همدلی توام با بحث و جدل فرهنگی ما بین اعضای هیأت داوری به نتایج مشترک تعیین نامزدهای هر رشته رسید.
۲- بسیار گفته شده و درست است که امر داوری در هر عرصه‌ای به ویژه در میدان هنر، فرهنگ و سینما امری نسبی و مقایسه‌ای است و بین «داوری» و «نقد و تحلیل هنری و علمی» آثار تفاوت بنیادین و معناداری وجود دارد. در عین حال، هیچ داوری مصون از خطا نیست و نمی‌تواند مدعی معصومیت باشد.
۳- هیأت داوران عدم دخالت رئیس و دبیر جشنواره در امر داوری را پاس می دارد و مسئولیت تحلیل منطقی و هنری از نتایج آراء را خود به عهده می‌گیرد. بدیهی است که در قامت ادبیات متناسب با کار فرهنگی به این مهم مبادرت ورزیده و خارج از منافع شخصی و گروهی و عنادورزی‌های آسیب زننده به حوزه تحلیل و بررسی، خود را ملزم به پاسخگویی به ساحت محترم سینمای ملی می داند.
۴- هیأت داوری کلیه فیلم‌های سودای سیمرغ را مشاهده و در مورد هر فیلم در مرحله نخست ارزیابی اولیه و نمره‌گذاری کرده و در پایان کلیه نمایش‌ها، امر مقایسه‌ای برای هر رشته را با دقت و ممارست انجام داد.
بدیهی است که در بخش‌های تالیفی و خلاقه و هنری این گفتمان و ارزیابی طولانی‌تر و در عین حال جزئی‌تر انجام شد و در بخش‌های فنی به صورت جداگانه ارزیابی تخصصی‌تر صورت گرفت. به عنوان مثال در زمینه «جلوه‌های بصری» ارزیابی در طی نمایش انجام نشد، بلکه پس از تماشای همه فیلم‌ها از مجریان جلوه‌های بصری خواسته شد امور انجام یافته را به صورت «قبل» و «بعد» از اجرا برای داوران بفرستند تا امکان دقیق‌تری برای ارزیابی وجود داشته باشد.
همانطور که مقررات هر ساله جشنواره تعیین نموده است، ملاک شناخت حرفه‌ها و اسامی افراد و مجریان و تعیین نقش اول و دوم بر اساس فرم تکمیل شده تهیه کنندگان و کارگردانان است و بدیهی است که داوران حق تغییر در این اعلام را ندارند.
۵- پر روشن است که با اقبال جوانان هنرمند و صاحب ذوق و حضور مغتنم آنان در عرصه سینمای ملی، ضمن احترام به بزرگان سینما و سعه صدری که در آنان سراغ است، انتظار داشته باشیم که جوانان مایل‌اند بیشتر «دیده» شوند.
جوان با ویژگی آرمان‌طلبی و زیاده‌خواهی، میل به خودنمایی و بالندگی دارد، بر این نکته واقف بودیم و نسبت به چنین شور و تمایلی که لازمه رقابت و عنصر محرکه رشد سینمای ایران توسط جوانان است، احترام تمام داشته‌ایم و داریم. اما تمایل به زیاده‌خواهی و حضور نامزد در تمام رشته‌های سینمایی به بهای حذف دیگران امری عقلانی و عادلانه نیست و ما نیز چنین نکردیم.
۶- گسترش امکانات فضای مجازی و بوجود آمدن فرصت برای قلم زدن در این حوزه همگانی به تولید اخبار کذب و شایعات، بداخلاقی و عدم مسئولیت در انتشار هر موضوع غیرواقعی یا بدون تحقیق، شرایط آشفته ای را فراهم می آورد که خارج از ضوابط فرهنگ گفتگو و داد و ستد معناست. می توان از دخالت دادن سلیقه های شخصی چشم پوشید و در جهت مصالح سینمای ملی نقد سالم و سازنده داشت. هیأت داوران کوشیدند چنین عمل کنند و انتظار داشتند که داوری آراء داوران نیز چنین مختصاتی داشته باشد.
۷- همگان اذعان دارند که وجود انواع گونه های سینمایی در یک سبد رقابتی، از انیمیشن، کمدی، درام، تراژدی و ... و قضاوت بر کلیت و اجزای آن وقت و تسلط نیاز دارد. بازیگری، چهره پردازی، کارگردانی، فیلمبرداری، موسیقی، تدوین و ... به فراخور مضمون و زیبایی شناسی ساختاری، قطعا متفاوت و در خدمت آن معنی‌دار است. در چنین شرایطی بروشنی می توان دریافت که داوری مقایسه ای با این وجوه و در این حجم و تعداد، چندان سهل و ساده نیست.
۸- ما به آینده سینمای ایران بسیار امیدواریم و خانواده سینمای ملی را که خود عضوی از آن هستیم محترم میداریم. طبیعت کار داوری تمییز دادن است. پر روشن است که از بین حدود ۷۰۰ نام فعال در عرصه ۳۳ فیلم بخش سودای سیمرغ، برگزیدن ۱۶۰ نام، مداقه و بررسی جدی می‌طلبد. همسان‌سازی تحلیل‌ها، سلایق، عقاید و یگانه‌کردن نظرات متنوع در هر مورد مسیری می‌طلبد که نهایتا به یک نتیجه برسد. ما بر این مسیر طی شده و حصول به نتیجه مورد قبول اکثریت داوران در حدب ضاعت، شناخت و تجربه خود اعتقاد داریم.
۹- ما به بسیاری از منتقدان باسواد، صاحب قلم و سینمادوست حق می‌دهیم که بر روی اسم یا اسامی مورد نظرشان با بهره‌گیری از اصول نقد و مقایسه و ادبیات مرسوم در فرهنگ ایران زمین به توضیحات لازم و نقد داوری در هر رشته و بخش بپردازند اما هرگز خود را ملزم به پاسخگویی به کسانی‌که با شایعه‌پراکنی و به کار بردن ادبیات سخیف و تهمت و افترا دست می‌یازند نمی‌دانیم. اساسا مرعوب نمودن داوری از شکل قضاوت تخصصی و هنری و تبدیل آن به اشکال سیاسی و سیاست زدگی، محفلی و باندی را امری فرهنگی نمی‌بینیم.
۱۰- هیأت داوران اعتقاد دارد که جشنواره فیلم فجر بازمانده از دوران گذشته سینمای ایران است و پیش تر از این، (با تغییرات اساسی در مناسبات تولید و نمایش) باید تغییر ماهیت می داد. سینمای دیجیتال در کلیه عرصه های کمی و کیفی و محتوایی و اجرایی و حتی زیبایی شناسی، رفتارها و مناسبات دیگری را می طلبد. ماموریت و ماهیت جشنواره فیلم فجر با هدف ایجاد انگیزه برای تولیدات سینمایی بیشتر و باکیفیت تر مدتهاست تغییر یافته ولی شکل ظاهری آن باقی است.
۱۱- هیأت داوران نگرانی خود را از این منظر اعلام می کند که اگر کماکان سنت رایج کنونی اعتراض و هیاهو ادامه یابد، دیگر اهل هنر و فرهنگ و سینما امر داوری را نپذیرند و داوری از حوزه سینما خارج و به دیگران سپرده شود.
۱۲- در پایان لازم می داند که متذکر شود جلسه هیأت داوران برای تعیین برندگان سیمرغ، صبح روز پنجشنبه ۲۱ بهمن انجام و پس از تصمیم گیری بصورت محرمانه به دبیر محترم جشنواره فجر تقدیم می‌شود.
انتهای پیام/ک
نظر شما